Kırmızı ağaçta mavi elma gibi, sırıtıyor hayat zaman zaman üstünde asılı olduğu uzay ağacında. Bir gariplik var duruşunda renkleri çekici mi itici mi anlayamıyor insan...Tam kırmızının çoşkusuna kapılmışken mavinin huzuruna biraz da hüzününe ortak oluveriyor...
Huzurlu, hüzünlü, çoşkulu topyekün karışık olduğundaysa alacalı deyip çıkıyoruz işin içinden...
O kadar çok farklı durum o kadar çok farklı insan o kadar çok farklı mekan var ki şu ağaçta asılı sallanan...köprüler, yollar, denizler, dükkanlar, evler, caddeler, sokaklar, pastaneler, kitapçılar... yığın yığın dizi dizi bu karmaşanın merkezinde.
Bunları düşünecek tek bir akıl ( ki kusursuz ) bir çift göz, taşımak için bir çift el - kol...
Yetersiz gibi geliyor zaman zaman. Oysa bunlardan sayıca yoksun olanlar varken... Haddini aşmak gibi!
karışık konserve
7 Ekim 2008 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
her insanın kendisi birer konserve zaten. Acısı,tatlısı,donmuşu ,canlısı herkesin içerisinde karışık halde bulunan özellikler bunlar. Bu ağaç da dediğin gibi bu konservelerden oluşan karma bir ağaç. Ağzının tadını bilenler gelir daldan birtane koparır kendine göre olanı :P. Sonra birdaha gelir, bir daha...
(Parçayla alakası tartışılabilir, ben çıkardığımı yazdım :))
alakasız olur mu hiç :)
Yorum Gönder